Historia firmy

Założycielem koncernu Honda jest Soichiro Honda. Bardzo interesował się samochodami więc jako 15-latek opuścił rodzinny dom i udał się na praktyki w warsztacie samochodowym, pracując m.in. przy budowie sportowego auta Art Daimler. W 1927 otworzył własną filię warsztatu Art Shokai. W 1929 opatentował metalowe szprychy. W 1930 założył fabrykę produkującą pierścienie tłokowe. W 1936 powrócił do konstruowania aut sportowych. W 1945 Soichiro sprzedaje Toyocie swój zakład wytwarzający pierścienie tłokowe[1]. W 1947 Soichiro rozpoczął produkcję pierwszego własnego roweru napędzanego silnikiem o pojemności 50 cm3, który stał się tym samym pierwszym produktem Hondy[2]. W 1948 otworzył korporację Honda Motor Co Ltd. Rozpoczął seryjną produkcję mopedów, które eksportował na Tajwan. W 1949 wprowadził swój pierwszy motocykl Dream D o pojemności silnika 98 cm3[3]. W 1952 otwarto dwie następne fabryki[4]. Zatrudnienie wzrosło ze 150 osób do 1300 pracowników. W 1953 wprowadził do produkcji pierwszy lekki samochód dostawczy – Honda T360 oraz seryjnie produkowany silnik typu H. Jest to dwusuwowy jednocylindrowy silnik o mocy jednego konia mechanicznego. W 1954 powstał pierwszy czterosuwowy silnik Typu T. Pojemność silnika wynosiła 130cm 3 i osiągał on moc 2,5 KM. Skonstruowano go tak, aby znalazł zastosowanie w małych ciągnikach czy pompach wodnych. W 1959 otworzył filię koncernu w Los Angeles w USA pod nazwą American Honda. W 1963 z fabryk wyjechało pierwsze seryjnie produkowane auto sportowe – Honda S500[5]. W 1965 w Meksyku, kierowca Richie Ginther zapewnił Hondzie najwyższe miejsce na podium Formuły 1. Sukcesy te powtarzano w latach 80., z zespołami Williamsa i McLarena. Na początku 1964 korporacja rozpoczyna produkcję przenośnych generatorów prądu w oparciu o technologię małych silników. W 1967 Soichiro otwiera kolejną już czwartą fabrykę[6]. W 1971 wprowadził do produkcji Hondę Gold Wing – pierwszy motocykl z biegiem wstecznym oraz silnik na ładunek uwarstwiony CVCC. Dzięki temu silnikowi spaliny nie są katalicznie oczyszczane, ale od razu produkowane są czystsze. Przeznaczony on był do spalania bardziej ubogich mieszanek. Napęd ten odniósł sukces i licencję na jego produkty kupił Ford, Toyota, Isuzu, Chrysler. W 1972 wprowadził pierwsze kompaktowe auto pod nazwą Honda Civic. Spełniało ono amerykańskie normy czystości spalin bez użycia dodatkowych systemów poprawiających ich jakość oraz uzyskało ono najniższe spalanie wśród aut sprzedawanych za oceanem. W 1973 syn Soichiro Hondy założył własne przedsiębiorstwo o nazwie Mugen Motorsports zajmujące się tuningiem aut i ściśle powiązał z firmą ojca. W 1978 wprowadzono do produkcji pierwszy, typowo sportowy model Hondy – Honda Prelude[7]. W 1981 skonstruował i wprowadził do seryjnej produkcji pierwszy pokładowy system nawigacyjny. Opierał się on na danych zapisanych w pamięci układu i sygnałów z żyroskopu a nie jak robione jest to obecnie z sygnałów satelitarnych. W 1982 jako pierwszy japoński producent aut postanowił wybudować w USA własną fabrykę oraz kupił brytyjską markę Rover z w wyniku współpracy powstały Rover 200 i Honda Ballade. W marcu 1986 roku Honda postanawia sprzedawać swoje auta na rynku amerykańskim nie tylko pod marką Honda ale także Acura oraz rozpoczyna budowę inteligentnego robota. W 1988 jako pierwszy producent na świecie skonstruował silnik z układem elektronicznie sterowanych faz rozrządu i skoków zaworów – VTEC. Silnik ten odznacza się doskonałymi osiągami, bardzo niskim zużyciem paliwa i niższą emisją spalin. Zapewnia on maksymalną ochronę nad skokiem i fazą zaworów dolotowych w zależności od warunków jazdy, osiągając bardziej wydajne napełnianie cylindrów i zwiększenie momentu obrotowego przy wszystkich prędkościach obrotowych wału silnika[8]. W 1991 umiera Soichiro Honda – założyciel koncernu[9]. Rok 1994 to rozstanie z marką Rover na rzecz BMW. W 1995 Honda przedstawia pierwszy benzynowy samochód spełniający warunki LEV i wprowadza do seryjnej produkcji silnik spełniający kalifornijską normę czystości spalin Ultra LEV[10]. W 1996 pierwszym samochodem zasilanym całkowicie bateriami metalowo-niklowymi koncern wygrywa zawody pojazdów zasilanych bateriami słonecznymi. W 1997 z fabryk w USA wyjeżdżają pierwsze Hondy EV Plus – czteroosobowe auta elektryczne. W 1998 Honda wprowadza swoje pierwsze auto zasilane sprężonym gazem ziemnym (CNG). W 2000 wydano pierwszego robota koncernu - ASIMO. W 2003 Honda zrobiła rewolucję w silnikach diesla konstruując dynamiczny i niezwykle trwały silnik i-CTDi[11]. W połowie 2008 roku Honda postanowiła wycofać się z wyścigów Formuły 1 ze względu na kryzys w motoryzacji, wprowadza auto napędzane silnikiem wodorowo-elektrycznym – Honda FCX Clarity oraz prezentuje i rozpoczyna produkcję następcy rewolucyjnego silnika diesla i-DTEC z piezoelektrycznym, wielostopniowym wtryskiem paliwa oraz bardziej wydajnym systemem recyrkulacji gazów wydechowy i filtr cząsteczek stałych. Zamontowanego go po raz pierwszy w nowej Hondzie Accord[12]. W 2009 wybudowano nową fabrykę w Japonii produkującą bloki cylindrów do silnika Diesla[13]. W 2010 koncern rozpoczął produkcję pierwszego sportowego coupe napędzanego silnikiem spalinowo-elektrycznym – Honda CR-Z.